Het was juni 2016. Mijn ondernemingsplan lag nog te drogen een mijn inschrijving bij de Kamer van Koophandel als biograaf en ghostwriter was nog aanstaande, toen Martijn Aslander mij benaderde met de vraag wat ik wist over hunebedden. Hij had een verhaal dat altijd nog geschreven moest worden. Hij wilde een boek over een hunebed.
Hij vertelde in 2002 een groot hunebedfestival georganiseerd te hebben, dat tot op de dag van vandaag grote impact heeft op iedereen die er bij betrokken was. Ik kon me er weinig bij voorstellen, maar dat veranderde snel. Een paar weken later kwam ik in het bezit van een kist vol krantenberichten, foto’s, notulen, e-mails, gedichtjes, brieven, tekeningen en een lange lijst met mensen wie ik moest spreken voor het boek.
Ruim twee jaar later is ‘Hoe bouw je een hunebed’ een feit.
Hoe bouw je een hunebed?
“Martijn Aslander, de Drent die maar niet wil voldoen aan de karaktertrekken van een Drent. Maar hij is het toch. Nuchter en in wezen simpel problemen tackelen die opkomen. Maar die simpelheid is briljant. Het maakt Aslander tot een kunstenaar. Hij kantelt de wereld een kwartslag, zodat tegenslag voorspoed wordt. Gewoon doen, is zijn motto, maar dan net even met een andere klemtoon: gewoon doén. Hij is de contramal van een Drent.
Het boek biedt een eerlijk en heerlijk verhaal van iemand die het Drentse motto: “as t niet giet zoals t moet, moet t maar zoals t giet”, volledig naar zijn hand weet te zetten. Een inspiratie voor iedereen die dromen heeft.”